Α. Για το αίτημα της Ν.Δ. και του ΚΙΝΑΛ για εκλογές
1. Ο κ. Μητσοτάκης, όπως και η κ. Γεννηματά ζήτησαν και πάλι χθες εκλογές. Δεν είναι οξύμωρο αυτό όταν υποστηρίζετε ότι δεν υπάρχει καθαρή έξοδος από τα μνημόνια και ότι οι αγορές μπορεί να αποδειχθούν ναρκοπέδιο;
Μα ακριβώς γι’ αυτό η Ν.Δ. ζητά εκλογές. Για να φύγει επιτέλους η χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών που έχει οδηγήσει τη χώρα και πάλι σε ένα νέο αδιέξοδο.
Ο κ. Τσίπρας, με τη χθεσινή του εμφάνιση, απέδειξε ότι δεν έχει πλέον, όχι μόνον καμία στρατηγική για το κόμμα του, αλλά ακόμη χειρότερα για τη χώρα. Γι αυτό και επιχείρησε μια προληπτική διάχυση των τεράστιων ευθυνών του στη ΝΔ. Λες και φταίμε εμείς που η χώρα έχει βρεθεί στο δίλημμα αν θα χρειαστεί προληπτική γραμμή στήριξης, παράταση του μνημονίου, και ενώ κινδυνεύει παράλληλα να βγει στις αγορές με επιτόκια που είναι εντελώς ασύμφορα για δανεισμό.
Διότι αυτό είναι το νέο αδιέξοδο που μας έχει οδηγήσει η αλλοπρόσαλλη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Να μην γνωρίζει ούτε η ίδια πώς θα χειριστεί το τέλος της χρηματοδότησης της χώρας, και ενώ έχει ήδη δεσμεύσει την χώρα με νέες περικοπές στις συντάξεις και τη μείωση του αφορολόγητου.Το μόνο ευτύχημα είναι ότι και στις τρεις τοποθετήσεις του στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας απέφυγε χθες -αν το παρατηρήσατε- να επαναλάβει τη γνωστή του επωδό ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας του. Ίσως τελικά να άρχισε και ο ίδιος να προσγειώνεται στην πραγματικότητα αντιλαμβανόμενος ότι πλέον δεν μπορεί να διαφύγει των ευθυνών του και ότι ίσως είναι καλύτερα και για τον ίδιο οι εκλογές να γίνουν το ταχύτερο δυνατόν.
2. Εσείς, δηλαδή, πιστεύετε ότι οι εκλογές θα γίνουν το Φθινόπωρο;
Αυτό κανείς δεν το ξέρει διότι είναι προφανές ότι και ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση ξέροντας πια ότι θα συντριβεί όποτε κι αν τις κάνει. Αλλά είναι εντελώς ανεύθυνο από πλευράς του ότι χθες δεν διέψευσε και ένα εφιαλτικό σενάριο που έβαλε στη δημόσια συζήτηση προχθές ο κ. Καμμένος προτείνοντας να γίνουν τριπλές εκλογές -εθνικές, δημοτικές και ευρωεκλογές- τον επόμενο Μάιο. Κανείς δεν ξέρει αν ο κ. Καμμένος λειτούργησε ως λαγός του κ. Τσίπρα εισηγούμενος ένα σενάριο καταστροφής, καθώς θα είναι πρωτοφανές η χώρα να βρεθεί επί της ουσίας σε ακυβερνησία για τρεις μήνες τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ και είναι απορίας άξιον που ο κ. Τσίπρας δεν διέψευσε αυτό το σενάριο όταν ακόμη και ο κ. Σκουρλέτης μέχρι πρότινος διαβεβαίωνε ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν θα συμπέσουν με τις εθνικές ή τις ευρωεκλογές ακριβώς για να μην εξελιχθούν σε μια κομματική αντιπαράθεση. Αλλά ακριβώς γι αυτό λέμε ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει καμία στρατηγική για την χώρα και καλύπτει ακόμη και τον ασόβαρο συγκυβερνήτη του. Ο οποίος -παρεμπιπτόντως- απουσίαζε για μια ακόμη φορά από μία μείζονος σημασίας συζήτηση στην Ολομέλεια γιατί προφανώς έκρινε σημαντικότερο να βρίσκεται στο Καζακστάν.
Μην τα πολυλογούμε γιατί οι πολίτες πια καταλαβαίνουν πολύ καλά τι συμβαίνει: Έχουμε να κάνουμε με μία τυχοδιωκτική και επικίνδυνη κυβέρνηση η οποία στην απέλπιδα προσπάθεια της να παραμείνει για λίγο ακόμη στην εξουσία, είναι ικανή για όλα. Ακόμη και κάνει τριπλές εκλογές -κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στη Μεταπολίτευση- αφήνοντας τη χώρα ακυβέρνητη τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Β. Οικονομία
1. Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ότι η Νέα Δημοκρατία ζητά προληπτική γραμμή. Τι απαντάτε;
Έχουμε απαντήσει και απάντησε εκ νέου χθες ο κ. Μητσοτάκης στα ωμά ψέματα Τσίπρα. Τόνισε κάτι που γνωρίζουμε όλοι. Οτι η ΝΔ ουδέποτε ζήτησε πιστοληπτική γραμμή. Αυτό το οποίο είπαμε εξ αρχής είναι ότι πρέπει η Κυβέρνηση να εξασφαλίσει τη δυνατότητα της χώρας να δανείζεται με λογικά επιτόκια. Αισθάνεται άνετα ο κ. Τσίπρας και ο κ. Τσακαλώτος με τα επιτόκια δανεισμού στο 4,5% ώστε να βγει στις αγορές και να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας;
2. Άρα, αν είστε κατά της προληπτικής γραμμής δεν επιθυμείτε την παράταση του μνημονίου και παράλληλα πιστεύετε ότι η έξοδος στις αγορές είναι επικίνδυνη με την καθαρή έξοδο που λέει ότι φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ ποια λύση μένει για την χώρα; Τι θα κάνετε εσείς εφόσον έρθετε στην Κυβέρνηση;
Δεν πιστεύουμε ότι η καθαρή έξοδος είναι εφικτή με την παρούσα κυβέρνηση και τις καταστροφικές επιλογές που έχει κάνει καθ’όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης της. Επιλογές που ευλόγως προκάλεσαν την δυσπιστία των αγορών με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο σημείο που είμαστε σήμερα. Ας περιμένουμε να δούμε πως θα διαμορφωθεί το προσεχές διάστημα το εγχώριο και διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Και εν πάση περιπτώσει, αν θέλει να διαπιστώσει η Κυβέρνηση τι θα κάνουμε, δεν έχει παρά να προκαλέσει εκλογές, ώστε να δει τη Νέα Δημοκρατία να υλοποιεί το κυβερνητικό της πρόγραμμα. Αυτό που χρειάζεται σήμερα η Ελλάδα είναι να στείλει ένα μήνυμα εμπιστοσύνης και αυτοπεποίθησης σε όλο τον κόσμο. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνον μέσα από μια πολιτική αλλαγή και μια αμιγώς μεταρρυθμιστική κυβέρνηση η οποία θα καταδείξει ότι είναι αποφασισμένη να δημιουργήσει αμέσως ένα ασφαλές και σταθερό φορολογικό περιβάλλον προσέλκυσης επενδύσεων για να δημιουργηθούν επιτέλους νέες δουλειές στην χώρα. Αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Τσίπρα που έφτασε χθες στο σημείο να καλεί τον κ. Μητσοτάκη να του πει “που θα βρει τα χρήματα για να μειώσει τους φόρους”, υπερασπιζόμενος έτσι τα αχρείαστα μνημόνια που μόνος του προκάλεσε και ψήφισε.
3. Πως απαντάτε στις αιτιάσεις του κ. Τσίπρα ότι το πρόγραμμα οι προτάσεις της ΝΔ δεν είναι κοστολογημένες και ότι ο κ. Μητσοτάκης θα φέρει ένα νέο μνημόνιο;
Η ΝΔ προφανώς δεν επιθυμεί και δεν θα φέρει κανένα νέο μνημόνιο. Αλλά αυτό δεν αποκλείεται να συμβεί αν συνεχίσουν να κυβερνούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Είναι δε σουρεαλιστικό το γεγονός ότι ο κ Τσίπρας -που υποσχόταν τα πάντα και είχε ως πρόταση το αλήστου μνήμης πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης- ρωτάει τώρα πως θα μπορέσουμε να μειώσουμε τους φόρους και ταυτόχρονα να στηρίξουμε ένα πραγματικά κοινωνικό κράτος. Είμαστε κατά γενική ομολογία η πλέον υπεύθυνη αντιπολίτευση που γνώρισε ο τόπος τα τελευταία χρόνια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δώσει τις λιγότερες υποσχέσεις που έδωσε ποτέ αρχηγός της αντιπολίτευσης γιατί απλούστατα προτάσσει το εθνικό από το κομματικό συμφέρον. Θέλουμε να κερδίσουμε τις εκλογές -και θα τις κερδίσουμε- βασιζόμενοι σε μια συμφωνία αλήθειας με απολύτως κοστολογημένες προτάσεις. Και δεν μας πειιράζει καθόλου που, αν για κάτι μας κατηγορούν, είναι γιατί δεν δεσμευόμαστε για περισσότερα. Αλλά δεν θα γίνουμε ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
4. Τελικά, όμως, η Κυβέρνηση αυτή δεν είναι η πρώτη που κατάφερε να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη;
Κάθε άλλο! Και αυτό αποδεικνύεται τόσο από τα στοιχεία όσο και από τις εκθέσεις διεθνών οργανισμών. Το Δ.Ν.Τ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναθεώρησαν και πάλι προς τα κάτω τις εκτιμήσεις για το Α.Ε.Π και την ανάπτυξη στη χώρα μας, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Αρνητική έκπληξη, χαρακτηρίζουν, όλοι, την τριετία 2015-2017. Σε ό,τι αφορά το Α.Ε.Π. το 2014, η Κομισιόν προέβλεπε ότι στο τέλος του 2018, θα ήταν 217 δις ευρώ. Σήμερα, η πρόβλεψη είναι 183 δις ευρώ. Δηλαδή, 34 δις ευρώ χαμένα. 8.220 ευρώ για κάθε οικογένεια. Σε ό,τι αφορά τους ανέργους μόνο το 4% βρίσκει απασχόληση μέσω του ΟΑΕΔ, ενώ μόλις το 12% παίρνει κάποιο βοήθημα. Το 70% των επαγγελματιών δηλώνει μηνιαίο εισόδημα 750 ευρώ το μήνα. Το 42% του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων το πληρώνουν όσοι δηλώνουν εισόδημα πάνω από 42.000 ευρώ και αποτελούν μόλις το 3% των φορολογούμενων. Μόνο επιστροφή στην ανάπτυξη δεν το λες αυτό.
5. Ποια είναι η θέση σας για το αναπτυξιακό σχέδιο της Κυβέρνησης;
Εδώ και αρκετούς μήνες η Κυβέρνηση συζητά με τους εταίρους το περιβόητο ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο για την επόμενη μέρα. Το έκανε στα κρυφά, χωρίς να το θέσει προς συζήτηση στους κοινωνικούς εταίρους, χωρίς να το φέρει στη Βουλή, χωρίς καμία διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης. Αυτό που δόθηκε στη δημοσιότητα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αόριστο ευχολόγιο. Στο οποίο συνυπάρχουν κάποιες αυτονόητες και σωστές μεταρρυθμίσεις, με αρκετές, όμως, ιδεοληπτικές εμμονές και κυρίως με πολλές ασυγχώρητες γενικότητες. Το βέβαιο είναι ότι δεν συνιστά, σε καμία περίπτωση, ένα συγκεκριμένο χάρτη τολμηρών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Είναι ένα αναπτυξιακό σχέδιο χωρίς ανάπτυξη. Λείπει, όχι μόνο το όραμα αλλά και εφαρμοσμένες πολιτικές που θα φέρουν δουλειές, θα βελτιώσουν το εισόδημα, θα παράγουν πλούτο.
6. Μπορεί να λέτε ότι η χώρα δεν βγαίνει από τα Μνημόνια, αλλά σίγουρα βγαίνει στις αγορές.
Τέλη Αυγούστου, πράγματι, τελειώνει ο ευνοϊκός ευρωπαϊκός δανεισμός, αλλά παραμένουν τα σκληρά μέτρα. Γι’ αυτό και έχει πολύ μεγάλη σημασία από σήμερα να ανιχνευθεί η επόμενη ημέρα. Να αοτιμηθεί η αληθινή εικόνα και να αποκαλυφθούν οι νέοι κίνδυνοι. Διότι κίνδυνοι υπάρχουν. Τόσο από την «έξοδο στις αγορές», όσο και από τις πολλές ουρές της καλοκαιρινής αξιολόγησης, που προφανώς ανοίγουν το παράθυρο για πρόσθετες δεσμεύσεις. Και, δυστυχώς, οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξαναβάζουν τη χώρα στο βούρκο της ανασφάλειας.
Εξηγούμαστε: Όταν μία χώρα σταματάει να δανείζεται με χαμηλά επιτόκια από τους εταίρους της και βγαίνει στις αγορές οφείλει να το κάνει υπό συνθήκες ευνοϊκές. Όπως το έκανε η Ιρλανδία, η Κύπρος και η Πορτογαλία. Η Κυβέρνηση, όμως, ως συνήθως, πάει ανάποδα στο ρεύμα. Βασίζεται σε ένα απόθεμα, το περιβόητο cash buffer, ύψους 18 δις, το οποίο προήλθε από υπερπλεονάσματα μεγαλύτερα από αυτά που ζήτησαν οι δανειστές. Από νέες συντάξεις τις οποίες δεν δίνει η Κυβέρνηση, από οφειλές που δεν επιστρέφει, από αποθέματα φορέων που γίνονται repos και από δημόσιες επενδύσεις που δεν υλοποιούνται. Όλα αυτά βαφτίζονται «μαξιλάρι» ασφάλειας. Μόνο που την επόμενη μέρα οι αγορές θα είναι πολύ αυστηρές αν εντοπίσουν οποιοδήποτε μεταρρυθμιστικό πισωγύρισμα. Και το σωσίβιο, το οποίο λέει η Κυβέρνηση ότι έχει εξασφαλίσει, κινδυνεύει να αποδειχθεί τρύπιο στις θάλασσες των διεθνών αγορών.
7. Εσείς όμως τι αντιπροτείνετε;
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα αναπτυξιακό σοκ, το οποίο μπορεί να έρθει μόνο από ένα μεγάλο κύμα ιδιωτικών επενδύσεων. Και, ναι, θα μειώσουμε τους φόρους και τις εισφορές. Από τη στιγμή που θα μειωθεί το αφορολόγητο, ο εισαγωγικός φορολογικός συντελεστής πρέπει να κατέβει στο 9% για εισοδήματα μέχρι 10.000 ευρώ. Και τα κέρδη στις επιχειρήσεις να φορολογούνται με 20% και όχι με 29%. Η χώρα χρειάζεται ένα «διπλό σοκ εμπιστοσύνης και αποταμίευσης», που θα ενεργοποιήσει την ελληνική επιχειρηματικότητα. Με κίνητρα επιστροφής χρημάτων στις τράπεζες, με ριζοσπαστική αξιοποίηση κεφαλαίων, όπως αυτά του ασφαλιστικού συστήματος και με μια εφάπαξ, συνολική ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους Αλλά και με δραστική απλοποίηση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Η μάχη με τον κρατισμό, την πολυνομία, τη γραφειοκρατία, είναι μια μάχη που δεν μπορεί να χαθεί.
Γ. Για το Σκοπιανό
1. Από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, ποιο είναι το συμπέρασμά σας ως προς τις διαπραγματεύσεις Τσίπρα για Σκοπιανό
Το βασικό συμπέρασμά μας είναι ότι κ. Τσίπρας όχι μόνον στην οικονομία, αλλά ακόμη και στα εθνικά θέματα δεν έχει καμία απολύτως στρατηγική γι αυτό και είναι εξαιρετικά επικίνδυνος. Ο κ. Μητσοτάκης τον κάλεσε χθες στη Βουλή -και μάλιστα δυο φορές- να πει ξεκάθαρα αν εξακολουθεί να συζητά το όνομα «Μακεδονία του Ίλιντεν». Από τη σιωπή του κ. Τσίπρα, αλλά και από όσα διαρρέονται, φαίνεται ότι η κυβέρνηση είχε συμφωνήσει σε αυτό το απαράδεκτο όνομα και τώρα προσπαθεί να απεγκλωβιστεί λόγω των αυτονόητων αντιδράσεων που προκλήθηκαν. Θα πρέπει άμεσα να αποσαφηνίσει, όμως, αν το συγκεκριμένο όνομα παραμένει ακόμη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δυστυχώς, ο κ. Τσίπρας δεν διέψευσε ότι συζητά την πρόταση του κ. Ζάεφ η οποία συνιστά την επιτομή του αλυτρωτισμού των Σκοπιανών. Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας το είχε αποδεχτεί είτε γιατί δεν γνώριζε τι συμβολίζει το Ίλιντεν, είτε γιατί δεν περίμενε τις αντιδράσεις που υπήρξαν. Απέδειξε έτσι -άλλη μια φορά- πως όταν ο κ. Τσίπρας διαπραγματεύεται μόνος και ειδικά τη νύχτα δεν προκύπτει τίποτε καλό. Αρκετή ζημιά έκανε με τις διαπραγματεύσεις που έφεραν το 3ο και 4ο Μνημόνιο. Δεν χρειάζεται να προκληθεί και άλλη στα εθνικά ζητήματα.
Δ. Για τη βία
1. Είχαμε τις τελευταίες ημέρες δύο χαρακτηριστικές επιθέσεις, με θεσμικό μάλιστα συμβολισμό: μία από ακροδεξιούς στον κ. Μπουτάρη και μία από ακροαριστερούς του Ρουβίκωνα στο ΣτΕ.
Πράγματι η επικαιρότητα σκιάζεται από ένα γκρίζο σύννεφο, τυφλής βίας, κατά του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, αλλά και των βανδαλισμών στο ιστορικό κτίριο του ΣτΕ. Επίθεση από τη μια σε ένα δημοκρατικά εκλεγμένο δήμαρχο. Και επίθεση ταυτόχρονα σε ένα από τα δύο ανώτατα όργανα της Δικαιοσύνης, που κατεξοχήν εκπροσωπεί τη διάκριση των εξουσιών και επομένως την εύρυθμη λειτουργία του Πολιτεύματος. Με άλλα λόγια, διπλό χτύπημα στο αυτονόητο δικαίωμα του πολίτη να επιλέγει ποιος τον κυβερνά, να προστατεύεται όταν αδικείται, να ζει σε ένα ασφαλές και πολιτισμένο Κράτος. Για τη ΝΔ δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Δεν υπάρχει δικαιολογημένη βία ή βία με θετικό πρόσημο. Για αυτό και δεν διστάσαμε να μιλήσουμε για φασιστική βία από πατριδοκάπηλους στην περίπτωση του Γ. Μπουτάρη όπως και δεν διστάζουμε να καταδικάζουμε τη βία του Ρουβίκωνα και άλλων ακροαριστερών ομάδων που επιβουλεύονται τους θεσμούς και τη Δημοκρατία. Αυτή ήταν η ανακοίνωση που εξέδωσε αμέσως η ΝΔ και ο κ. Τσίπρας, όπως συνηθίζει, προσπάθησε χθες να την διαστρεβλώσει, χωρίς καν να θυμάται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε την φασιστική επίθεση κατά του κ. Μπουτάρη μετά τη ΝΔ.
2. Ο κ. Τσίπρας ισχυρίζεται ότι εμπλέκεται ένα κομμάτι της Ν.Δ. στα φαινόμενα βίας. Τι απαντάτε;
Είναι ντροπή να διατυπώνονται τέτοιοι ισχυρισμοί. Αντί να παριστάνει τον κατήγορο οφείλει να απολογηθεί για το σκοτεινό παρελθόν και το προβληματικό παρόν του. Να καταδικάσει τις κρεμάλες των «Αγανακτισμένων», που τυχοδιωκτικά ενίσχυσε και με απόλυτο κυνισμό νομιμοποίησε. Να ζητήσει συγγνώμη για το διχαστικό του λόγο. Για τις ανεκδιήγητες φράσεις του «ή εμείς ή αυτοί», «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Να σταματήσει επιτέλους να εξωραΐζει τον τραμπουκισμό, αποκαλώντας τον ακτιβισμό. Να συνειδητοποιήσει ότι είναι αποτέλεσμα της δικής του αριστερής ιδεοληψίας να διαχωρίζει τη βία σε αυτήν των ακροδεξιών και σε εκείνη του «συγκεντρωμένου πλήθους». Και να πράξει επιτέλους κάτι αυτονόητο. Όχι απλά να καταδικάσει τη βία από όπου προέρχεται, αλλά να δεσμευτεί ότι θα το αποδείξει στην πράξη. Να απελευθερώσει τα Εξάρχεια, τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια της χώρας, τα κατειλημμένα κτίρια και να τα δώσει πίσω στους πολίτες. Να τελειώνει με τους Ρουβίκωνες.
Αυτοί υπήρξαν αυτόκλητοι συνήγοροι υπεράσπισης όσων έκαιγαν την Αθήνα το 2008. Αυτοί χάιδεψαν και αποθράσυναν τους αγανακτισμένους όταν μιλούσαν για κρεμάλες. Αυτοί εξίσωναν τη φυσική βία με τη βία των Μνημονίων, με τη βία του σπασίματος και των προπηλακισμών. Αυτοί προσθέταν πάντα ένα «αλλά» όταν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι δεχόντουσαν επίθεση, όταν δέρναν τους δικούς μας βουλευτές και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ποτέ δεν ήταν η καταδίκη τους χωρίς αστερίσκους. Πάντα υπήρχε ένα «αλλά», ένα υπονοούμενο ότι αυτή η αντίδραση κάπως δικαιολογείται. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας οκτώ χρόνια μετά, δεν τόλμησε να πει ούτε μια λέξη για να τιμήσει τη μνήμη των δολοφονημένων της Marfin.
|