Αναγνώστες

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Το grexit παραμονεύει ακόμη

attached_image0.jpg
Του Δημήτρη Παπακωνσταντινου

Η τυχοδιωκτική απόφαση του κ. Τσίπρα να σύρει τη χώρα σε εκλογές, ακριβώς τη στιγμή κατά την οποία όφειλε να εργασθεί για να προωθήσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις που ο ίδιος συμφώνησε και επικύρωσε με την υπογραφή του, αφήνει ανοιχτό ένα μικρό αλλά ιδιαίτερα κρίσιμο και ανησυχητικό "παράθυρο" για επαναφορά του κινδύνου του grexit.
Τόσο ο κ. Μεϊμαράκης, όσο και ο κ. Βενιζέλος, σε χθεσινές συνεντεύξεις τους, υπογράμμισαν ότι ο κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ, παρά την πρόσφατα υπογραφείσα συμφωνία, δεν έχει
απαλειφθεί. Και όσο και αν οι απόψεις αυτές μπορεί να τύχουν από ορισμένες πλευρές της κριτικής ότι εντάσσονται σε μία προεκλογική ρητορική, η πραγματικότητα είναι ότι δυστυχώς κρύβουν αλήθειες. Αλήθειες, που άλλωστε έχει λησμονήσει να ξεστομίζει από καιρό ο κ. Τσίπρας. Μπορεί πράγματι η ψήφιση από την Βουλή του Μνημονίου και των προαπαιτούμενων να εξασφάλισε μία κατ’ αρχήν χρηματοδότηση, όμως διαδικαστικά αλλά και επί της ουσίας -και όχι φυσικά σε επίπεδο συμφωνιών και δεσμεύσεων- προσομοιάζει αρκετά σε μία συμφωνία - γέφυρα, καθώς όλα τα υπόλοιπα θα επανεκτιμηθούν. Και η χρηματοδότηση θα εξαρτηθεί από τις αξιολογήσεις επί της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης και της υλοποίησης των συμφωνηθέντων.
Από ποια κυβέρνηση όμως θα υλοποιηθούν τα νέα μέτρα; Από μία νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Και με ποιον μαζί; Θα υπάρξει η δυνατότητα για επανάληψη του τερατουργήματος της ανίερης ιδεολογικά συγκυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ; Θα είναι ο Καμμένος στη Βουλή; Θα είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ; Και με ποια άλλη δύναμη θα συμπορευθεί; Ποια θα είναι τα δεδομένα την επόμενη της κάλπης; Θα ευνοούνται συμμαχίες που θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη πορεία της χώρας; Αλλά ακόμη και αν σχηματιστεί η καλύτερη δυνατή κυβέρνηση, μπορεί αυτό το Πρόγραμμα που δίνει έμφαση και πάλι στην αποπληρωμή χρωστούμενων και όχι στην Ανάπτυξη, να αποδώσει καρπούς; Και να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο; Πολύ δύσκολα...
Αλλά ακόμη και αν υπάρχει έστω και μία ευκαιρία για τη χώρα, ο νεομνημονιακός, αλλά ταυτόχρονα και κρυπτοαντιμνημονιακός κ. Τσίπρας, όπως επιχειρεί να αφήσει να αιωρείται για να συντηρεί τον "αριστερό μύθο" του  δεν αποτελεί καμία εγγύηση για την υλοποίηση του οτιδήποτε. Όχι γιατί δεν θα θέλει. Αλλά γιατί δεν θα δύναται λόγω ανικανότητας. Δεν μπορεί αυτή η κυβέρνηση που δοκιμάστηκε το προηγούμενο επτάμηνο να εγγυηθεί τίποτα. Και όχι λόγω ιδεολογίας ή ιδεοληψίας. Είδαμε και τι έγινε με τις επενδύσεις. Έφυγε ο Λαφαζάνης από το Υπουργείο Ανάπτυξης και μπήγε ο Σκουρλέτης. Και αντί να ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις, έκλεισε ο απίστευτος Σκουρλέτης τις Σκουριές. Παραμονές της παραίτησης της κυβέρνησης! Μιλάμε για τον απόλυτο παραλογισμό, την απόλυτη αλαζονεία, για απίστευτες μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Θυσίασε τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει γίνει ποτέ στη χώρα ως αντιστάθμισμα στην κατακύρωση των αεροδρομίων, την οποία επέβαλε το Μνημόνιο. 
Ναι λοιπόν, με τη ζαριά που έριξε ο κ. Τσίπρας παίζοντας με το μέλλον της χώρας, τίποτε δεν είναι απίθανο. Και προφανώς ο κίνδυνος ενός grexit μεσοπρόθεσμα παραμένει υπαρκτός. Με την επιδείνωση των διεθνών συνθηκών, με την καταστροφή που έχει υποστεί η οικονομία από τα capital controls και την περαιτέρω επιβάρυνση των εκλογών, είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί η επανεκκίνηση της οικονομίας, ιδιαίτερα μέσα από την φοροκαταιγίδα και τα αντιαναπτυξιακά μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν. Θα απαιτηθεί ιδιαίτερα επιτυχημένη διαχείριση και μεγάλη εμπειρία και ικανότητα για να μπορέσει η χώρα να πορευτεί στους εξαιρετικά δύσκολους για τη διεθνή και την εσωτερική συγκυρία μήνες που έχουμε μπροστά μας. Και αυτή η παρέα που βρέθηκε στην εξουσία το τελευταίο επτάμηνο δεν μπορεί, όχι τη χώρα να κυβερνήσει, αλλά ούτε το κόμμα τους να κρατήσουν ενωμένο, καθώς καθημερινά φυλλορροούν στελέχη. 
Γιατί λοιπόν τους στηρίζουν οι ξένοι; Καλό ερώτημα. Ίσως γιατί ο υποταγμένος Τσίπρας έδωσε γη και ύδωρ εκεί που οι άλλοι έθεσαν προϋποθέσεις και πραγματικές κόκκινες γραμμές. Για όποιους λόγους και αν το έκαναν. Ίσως γιατί είναι κοντόφθαλμοι και ωφελιμιστές, που δεν τους απασχολεί καθόλου το αύριο, αλλά το πώς θα σπρώξουν σήμερα τη... σκόνη κάτω από το χαλί. Πώς θα βγάλουν έστω και πρόσκαιρα το πρόβλημα από πάνω τους. Αλλά ίσως υπάρχουν και κάποιοι άλλοι. Κάποιοι που να αφήνουν τα πράγματα να εξελιχθούν, ακριβώς επειδή ποντάρουν στην αποτυχία της Ελλάδας και στην αποτυχία του προγράμματος. Κάποιοι που δεν έχουν βγάλει το grexit από το μυαλό τους. 


Δεν υπάρχουν σχόλια: